En het weekje Montréal hebben we ook alweer achter ons gelaten. Het is een leuke stad in het typische Fanse deel van Canada. Ja, het is echt typisch Frans. Ik voelde me deze week iets dichterbij huis dan ik werkelijk ben. De gebouwen en straten zijn typisch Frans en de mensen ook, al weet ik niet of dat zo positief voor Canada is.

De dag dat we met de trein Montréal binnen reden, was wel even schikken. Het regende heel erg hard, het onweerde en de lucht was gewoon bijna zwart, zo donker. Mochten we daarin het hostel gaan zoeken? Zelfs de mensen op het station waren dit niet gewend. Er waren ook allemaal problemen met de trein door het wateroverlast. Gelukkig was het wel droog toen we uiteindelijk naar ons hostel gingen. Zo zijn we toch droog over gekomen.

Het is een erg leuk hostel. Het heet Auberge Alternative en alternatief was het ook wel. Ze hadden verse thee en koffie en allerlei kunstdingen hangen. Er grappig. Dit keer hadden we een kamer voor 10 personen. Het viel me eigenlijk reuze mee. Alleen is het soms wat moeilijk slapen met snurkende mensen, maar ach... Die kom je overal tegen (zelfs in je eigen huis...).
Omdat we zo lang in de trein hadden gezeten, besloten we de eerste dag rustig aan te doen. Dat was wel even lekker. Het was mooi weer dus we hebben heerlijk gepicknickt tijdens ons avondeten. We hadden ook een planning gemaakt voor de rest van de week. Omdat er voor de volgende dag niet zo weer was voorspeld, zijn we naar downtown gegaan en hebben we het shopgedeelde verkent. Nou in Edmonton kan je goed shoppen, maar in Montréal is het ook niet verkeerd! We hadden ook nog een plein en kerkbezoek op de planning staan, maar daar zijn we helemaal niet aan toe gekomen. Dit kwam ook omdat Lieke en ik verdwaald waren in de ondergrondse passage. Telkens kwamen we weer op een andere plek uit en daarna liepen we dan weer langs dezelfde winkels. In de avond hadden we onszelf getrakteerd op een uitetentje in een pub. At ik eindelijk weer eens kip. Heerlijk!

De derde dag zouden we naar twee eilandjes van Montréal gaan. En ja, dit keer was het wel duidelijk minder ver weg dan toen naar Vancouver Island. Alleen was het ook minder interessant. Volgende week wordt op een eiland de Grand Prix Race (formule 1 race) gehouden dus iedereen was druk bezig met opbouwen. We besloten om een stukje over de baan te lopen, alleen moesten we uiteindelijk de hele route af. We konden of mochten nergens door! Halverwege vonden we nog een leuk strandje waar we wel wilden picknicken maar ook daar werden we weggestuurd omdat het stand gesloten was. Prima, maar wij willen van het eiland af alleen kan dat nergens omdat alles is afgesloten. Ondertussen vond ik het ook wel weer eens tijd om te plassen. Ik vond eindelijk een wc die open was, dus daar ging ik wel even gebruik van maken. Ben ik klaar, hoor ik van Lieke dat de security alweer naar haar was toegereden dat ze snel de omgeving moest verlaten. Dat was dus niet echt de aardigste ontmoeting met de Montréalers. Verder gingen we naar een marktje maar dat was ook niet zo'n heel succes. We hoopten op een leuk van-alles-wat marktje maar je kon er alleen maar groente of fruit kopen. Dan maar boodschappen doen en weer terug het hostel in.

Dag vier zou ook regenachtig zijn, dus was het tijd voor een museum. We gingen naar Biodome, een museum over verschillende klimaten. Het was erg leuk. Ze hadden een tropisch regenwoud met allerlei dieren (zoals aapjes, capibara's, krokodillen, papagaaien en nog veel meer) en ook een onderwatergedeelde, het poolgebied met pinguins en het rivierengebied met otters en bevers. Ik besefde nog even goed dat het project wat ik gedaan heb toch wel heel bijzonder is. Ik vind het leuk om naar een bever in zo'n museum te kijken, maar ik vind de ervaring die ik heb gehad op Critter Care wel veel gaver. Het museum lag in de omgeving van het olympisch gebied. Ja, ook Montréal heeft de spelen gehad. Canada boft maar. In Montréal waren de zomerspelen. We zijn nog even het stadion in geweest en hebben zo het zwembad gezien.

Dag vijf alweer. tijd om het oude gedeelde van Montréal te ontdekken. Dat was ook waar ons hostel is. Echt wel een goede omgeving! Het is het mooiste van Montréal. Dat gedeelte lijkt helemaal op Frankrijk. We hadden een wandeltoer gedaan waarbij een oud mannetje ons van alles over Montréal vertelde. Het einige wat ik nog onthouden heb, is dat er veel brand is geweest. Daardoor hadden ze een muur gebouwd en waren de huizen van steen. Dat is op zich wel apart want in de rest van Canada zijn alle huizen van hout. Voor diegene die wel een houten huis wilden, moesten buiten de muur wonen. Daarvan zijn er nog twee huizen over. De rest is afgebrand. Ook hebben ze een Notre Dame waar we inmochten. De buitenkant is niet zo mooi maar binnen zag het er goed uit. In die kerk is Celine Dion getrouwd. Na de toer en nog wat rondlopen in de omgeving hadden Lieke en ik nog een Poutine gehaald. Een typisch Quebecse patat met kaas erover. Dat was wel smullen, maar ook wel erg vettig. Na de speciale lekkernij gingen we even het studentenleventje van Montréal bekijken. Op zondag is er in het park de Tamtam. We waren alleen naar het verkeerde park. We waren bij Mont Royal, een berg in de stad. Het waren dus veel trappen en gezweet voordat we boven waren. We dachten dat daar de Tamtam zou zijn, maar dat was niet zo. Wel een mooi uitzicht over de stad, maar het gezweet was dus voor een andere bestemming bedoeld. Nadat we wel wisten waar we naartoe moesten, zijn we terug gegaan (en dan zijn die trappen een stuk makkelijker) en hebben we genoten van de Tamtam. Er waren best veel mensen die in het park zitten te roken, muziek spelen op trommels of helemaal los gaan op het ritme (erg apart maar grappig om te zien) of bier drinken. We hebben er even bijgezeten en toen vonden we het wel weer tijd om terug te gaan.

Voor dag zes stond eigenlijk een dagje Quebec op de planning. Iedereen had het erover dat het zo'n mooie stad was, dus dat je daar wel even naartoe kon gaan. Alleen zat de Greyhound al vol en kwamen we erachter dat het ook nog drie uur heen en dan weer drie uur terug is. Dat leek ons toch iets te veel. Dus ons laatste dagje was nog een keer genieten van Montréal. Het weer was niet zo mooi, dus een museum was wel een goed idee. Jammer dat de meeste musea gesloten zijn op maandag. Zo hebben we uiteindelijk nog wat rondgelopen en hebben we verder rustig aan gedaan. Toch ook wel lekker voor zo'n laatste dagje.
Vandaag is het weer verhuisdag. Om 15.00 uur vertrok de Greyhound van Montréal naar Ottawa, onze nieuwe bestemming. Het hostel is een oude gevangenis dus ik ben benieuwd waar we terecht komen.

Wat nog wel even een leuke belevenis in Montréal was, was dat in de week dat wij er waren (in de straat waar ons hostel was) een film werd opgenomen. En niet zomaar een film... Nee, het is de Smurfen 2. Erg grappig om (stiekem) te kijken hoe het opgenomen werd. Ik zag wat smurfen op een stokje, veel figuranten (als er een boxer in de film voorkomt, heb ik die geaaid!) en verder was de straat naar een Frans straatje omgevormd. De eerste dagen dat we over die weg liepen en alles nog leeg was, had ik wel gezien dat er een bord stond dat je niet mocht parkeren omdat ze de straat nodig hadden en waren er winkeltjes die werden geschilderd en opgeknapt. Ik dacht dat die winkeltjes net open zouden gaan ofzo. Maar dat bleek dus allemaal voor de film te zijn. De straatnaambordjes van Montréal waren weggehaald en tijdens de opnames waren er allemaal auto's met Franse nummerborden en was er zelfs een Franse brievenbus om het zo echt mogelijk te maken. Ik vond het leuk om te zien en ben nu wel benieuwd naar de film!