Het besef dat ik Canada uit ben, is er nog niet helemaal. Voordat we de grens naar Amerika over gingen, maakten we nog een tweedaagse stop bij de Niagara Falls, de bekendste watervallen van Canada.

Op zondagmiddag kwamen we aan. Vanaf Toronto is het iets langer dan anderhalf uur rijden, dus goed te doen. De reis was zeker goed te doen want we hoefden dit keer ook onze zware backpacktas niet mee te nemen. De reis van Niagara Falls naar New York zou via Toronto gaan dus konden we de tassen mooi in een kluis bij het hostel laten, ideaal! Dat scheelt een gesjouw.

In Niagara Falls hadden we voor de laatste keer nog een HI-hostel en nadat we ons in onze nieuwe kamer hadden gesetteld, was het tijd om boodschappen te doen. Weten wij veel dat we in een uitgestorven dorpje komen en de winkels hier wel op zondag vroeg dicht gaan. Dus dat werd pizza halen. Ook hierbij niet echt aan de maten van Canada/Amerika gedacht en zo kwamen we met een 24 stuks pizza thuis waar wij drie dagen van gegeten hebben. Het was wel een hele lekkere pizza dus dat scheelt, maar ik heb voorlopig weer genoeg pizza gehad!

Omdat er elke zondagavond vuurwerk bij de Falls zijn, besloten we 's avonds al een kijkje te nemen. De bussen reden helaas niet meer dus na de pizza stond een avondwandeling van een half uur op ons te wachten. Het was nog best warm dus een leuke wandeling langs de rivier. Onze eerste ontmoeting met de Falls was met een korte, verkoelende regenbui en verlichte watervallen. Het zag er mooi uit. Het vuurwerk is nog steeds niet mijn favoriete onderdeel maar daarna had ik wel een verwarmende Timmie verdient. Omdat het een en al entertainment is daar, kon een Tim Hortons ook niet ontbreken. En ja hoor, de grootste die ik ooit had gezien! Al was het al rond 23.00 uur, het was nog hartstikke druk en alle attracties en winkeltjes waren nog open. Ik ben nu wel nieuwsgierig geworden naar Las Vegas, nu ik dit heb gezien. Er waren haunting huizen, Prison Hall of Fame, Reuzenrad, Funn House en nog veel meer rare dingen. Na een warme chocolademelk vonden wij het wel weer tijd om naar huis te gaan.

Maandag was het tijd om de Niagara Falls bij daglicht te bewonderen. We kochten een adventure pass zodat we extra goed de Falls konden zien. Zo begonnen we met de Maid of Mist.. een boottocht naar de watervallen toe. Het is heel raar dat je zo dichtbij kan komen waardoor je op een gegeven moment gewoon niks meer ziet door de mist die van het vallende water afkomt en je er daarna helemaal nat vandaan komt. Gelukkig krijg je poncho's! Het was wel een hele gave ervaring. Als tweede was het tijd voor de journey behind the Falls. Ook hierbij een poncho aan en zo zag je de watervallen vanaf de zijkant en kon je op twee plekken erachter staan. Het derde adventure was een 4D film. Ik vreesde het wel een beetje, ik hou al niet van 3D, laat staan dat je er ook nog eens nat van wordt. En ja hoor, weer kregen we een poncho. Gelukkig was de film niet 3D en kon ik er gewoon van genieten. Je werd alleen natgespoten. De film ging over het onstaan van de Falls en daarbij had je verschillend weer wat over je heen waaide. Het was erg leuk en mooi gedaan!

Dinsdag was het weer tijd om terug te gaan naar Toronto. Maar omdat de bus pas om 15.30 uur vertrok, besloten we eerst nog van de watervallen te genieten. We hadden een onderdeel van de pas nog niet gehad... de White Water Walk. Je loopt dan langs de rotsen en de wilde rivier. Hierbij werd je niet nat en hoefde je dus geen poncho aan. Ik vond het niet zo erg dat je daarbij het water niet kon aanraken, dat lijkt me namelijk niet zo'n pretje. Wat een wildernis! Na de wandeling hadden we nog even tijd en besloten we naar Amerika te gaan. De Niagara Falls zijn namelijk vlakbij de grens en zo heeft Amerika zijn eigen watervallen en Canada zijn eigen watervallen. Je kan ze wel allebei zien vanaf beide landen maar om dichtbij te komen, moet je naar het land toe gaan. Zo gingen wij de brug over. Natuurlijk met onze paspoorten! Na een heel formulier ingevuld te hebben (wat wel weer scheelde voor 's avonds in de bus naar New York want toen hoefden we dat niet meer te doen) kwamen we bij de Amerikaanse waterval. En tja, die van Canada winnen het toch. We zijn ook niet zo heel lang in Amerika gebleven, we zouden 's avonds toch ook weer Amerika binnen gaan.

Het was wel raar om 's avonds weer in Toronto aan te komen en het hostel in te gaan om je spullen te pakken. Wat helemaal raar is, is dat ik nu Canada heb verlaten. Je bent er toch vier maanden lang gebleven en opeens is het al voorbij. We wilden wel afscheid nemen van Tim want je weet maar nooit of ze die in New York hebben. Om 23.15 uur vertrok de bus en zo hebben we echt Canada verlaten. Ik ben benieuwd of ik ooit nog terug ga komen. Het is wel een heel mooi land en de mensen zijn erg vriendelijk!

De busreis was weer lang, zo'n 12 uur. Op zich duurde het niet zo heel lang bij de grens, zo'n half uur. Ook geen rare dingen meegemaakt, dus dat scheelt weer. Het is nog wel even wennen dat ik nu in New York ben, maar dat is weer een heel ander verhaal op zich. Dat wordt nog verteld... Nog een weekje en dan zit mijn reis er ook alweer op, nog raarder. Het besef van 4 maanden weggeweest, is er niet. Ik ben benieuwd wat ik allemaal in Nederland gemist heb. Eerst nog even genieten van deze drukke stad!