Ik snap nu volkomen dat het lastig is voor een moeder om je kinderen zien te vertrekken. Mijn lieve Flip is gisteren samen met zijn broers en zus de wijde wereld in gegaan...

Ik kreeg het gisterochtend te horen. Om 15.00 uur zouden de vier eekhoorntjes vrijgelaten worden. Dat was wel even raar voor mij. Ik heb een maand lang voor Flip gezorgd. De eerste baby van het seizoen van Critter Care, en nu zal ik afscheid van hem moeten nemen. De dag ervoor had ik nog genoten hoe sluw hij eigenlijk is. Elke keer als ik nieuw eten breng, weet ik dat hij de eerste is die erop afgaat en die dag dus ook. Natuurlijk pikte hij gelijk alle noten eruit. En in plaats van hij ervan gaat eten, nam hij ze mee en probeerde hij ze te verstoppen onder het krantenpapier wat de bodem bedekt. Ik weet dat dit een eekhoorn instinct is om de winter te overleven, maar nu leek het of hij alles voor zichzelf wilde houden, die Flip! Het was erg grappig om te zien.

Maar om 15.00 uur gingen we dus op pad. Eerst duurde het meer dan 5 minuten om alle eekhoorns te vangen. Flip en Jack waren geen probleem, maar die andere twee. Ze zijn duidelijk wilder. Ik denk dat de dame het langste duurde.. Maar uiteindelijk zaten alle 4 de eekhoorns in de incubator, ready voor de vrijlating. Er werden ook nog twee andere eekhoorntjes van Lloyd vrijgelaten. Lieke en Rick gingen ook mee als fotografen. Met de hele auto vol eekhoorntjes en mensen gingen we weg. De plek waar we naartoe wilden, konden we niet vinden maar Melissa had al een andere geschikte plek gevonden. Tussen twee huizen in was een soort gat om een bos in te lopen. Toen we daar naartoe liepen, zagen we de buurman net zijn auto instappen om weg te rijden. Gelukkig ging hij ons niet achterna want we hoorden de auto ook werkelijk wegrijden en konden we verder. Zo'n vrijlating moet nogal in het geheim. We mogenaan niemand vertellen dat we van Critter Care zijn en ook niet wat we aan het doen zijn.

Uiteindelijk kwamen we op een mooie plek aan. We strooiden wat eten voor de eekhoorns neer en daarna konden we ze vrijlaten. Toen ik mijn incubator opende, sprong waarschijnlijk de dame er gelijk uit. Weg was ze. De andere drie bleven rustig zitten. Ik moest de incubator omgooien voordat ze er pas uitgingen. Flip was nummer 2. Hij ging rustig de omgeving bekijken en klom een beetje een boom in. Jack volgde hem en Dob ging een andere kant op. Het was erg leuk om te zien dat Flip en Jack bij elkaar bleven. Ze gingen samen de boom in en klommen zij aan zij verder. Het was mooi om te zien. Ik hoop dat Flip gelukkig wordt en een mooi gezinnetje gaat stichten. Hij is een volwassen man nu!

Na wat foto's gemaaktte hebbenen nadat de vrijlating succes was verlopen, liepen we weer terug naar de auto. Blijkbaar had de buurman toch de buurvrouw gewaarschuwd want mevrouw kwam even verhaal halen wat we aan het doen waren. Melissa vertelde dat we een eekhoorn in de tuin hadden gevonden en we die wilde vrijlaten. Mevrouw geloofde het niet helemaal want we waren met 3 incubators dus ze vond het nogal veel voor een eekhoorn. Melissa zei snel dat ze een heel nest gevonden had. Buurvrouw dacht dat we misschien iets wilden vangen, maar ze kon zien dan de incubators leeg waren. We liepen snel weg.

Met de andere twee eekhoorntjes (Belle en Beest) gaat het goed. Ze zijn vandaag verhuisd naar een cage. Ik zal hun vrijlating niet zien maar ze zullen wel helemaal zelfstandig zijn met eten als ik vertrek. Ze zouden ook nog een vriendje krijgen die op Koninginnedag was binnengekomen, maar die is helaas vandaag overleden. We weten niet waardoor het komt.

Ook was er nog een ander eekhoorndrama vandaag. Een garageman belde op dat hij tijdens het repareren van een auto een eekhoornnest had gevonden (in de auto). Ik mocht mee op pad om te kijken of we mama met baby's uit de auto konden halen en verplaatsen naar buiten. Toen we daar aankwamen waren twee baby's in een kennel en mama en een baby waren in de autokap. Toen we de autokap opende had ze een nest van stof van de auto gemaakt voor de derde baby. Daar zat de derde baby ook in. Mama zat dieper in de auto. Opeens sprong ze eruit en rende ze een naar een andere auto. De garage was nogal groot dus er achteraan rennen had weinig zin. Mevrouw had wel smaak want uiteindelijk was ze in een porsche gekropen. De porsche was wel in de prak gereden maar nog steeds was het een mooie auto. We mochten erop slaan om te proberen om haar eruit te krijgen, ik voelde me vereerd. Maar ze bleef (natuurlijk) in de mooie auto zitten dus eindelijk besloten we om er een val neer te zetten. We maakte een nest voor de drie baby's, stopte er wat voedsel bij en nu maar hopen dat mama naar haar kinderen gaat en gevangen wordt zodat ze buiten weer vrijgelaten kan worden. We hebben helaas nog niks gehoord maar misschien dat vannacht, als alle mensen weg zijn, mama op zoek gaat naar haar baby's. We hopen dat de baby's gaan scheeuwen zodat mama ze kan vinden. Het waren wel hele kleine baby's, ik heb ze even vastgehouden. Ik hoop dat alles goed komt...