Het is best raar, mijn Critter Care avontuur zit er bijna op en vandaag ben ik precies op de helft van mijn tijd in Canada. Zes weken reizen klinkt niet zo lang, als je het vergelijkt met 10 weken Critter Care, maar nu ik nog twee maanden moet.. is het toch wel langer dan verwacht. Over 62 dagen sta ik weer in Nederland. Gisteren hebben Lieke en ik onze eerst voorbereid getroffen voor de rondreis. We hebben een hostel geboekt in Vancouver. Het hostel is dezelfde waar we eerder in zaten alleen hebben we nu een andere lokatie genomen. Het hostel heet Hostelling International, Vancouver Downtown. Het is dichtbij het strand, het centrum en Stanley Park. Het is dus meer aan de kant wat wij nog willen ontdekken van Vancouver. Ik vond het wel een raar idee omdat het dan zo definitief wordt. Maar ik heb erg veel zin om te gaan rondreizen!

Eerst heb ik nog 1,5 week op Critter Care. Gisteren is er een precies dezelfde eekhoorn binnen gekomen als Dob, even groot, even zwart/bruinig, even gestresst alleen is zij een meisje en Dob een jongen. Mijn eerste ontmoeting met haar was dat Angela naar me toe kwam lopen met een eekhoorn in een net gevangen. Ze was dus ontsnapt. Verder zie ik haar weinig omdat ze erg gestresst is en ik haar niet hoef te voeden met melk, dus ik hoef haar alleen maar 1 a 2 keer per dag noten en fruit te geven. Ze zit nu nog in een incubator maar waarschijnlijk mag ze vandaag of morgen bij de jongens. Krijgen de jongens toch eindelijk een meid bij hun gezelschap.

Donderdag had ik een makkelijke werkdag. Lloyd, Arne, Pia en ik gingen op pad om releaseplaatsen te bekijken. We reden naar Chilliwack (ongeveer een uur rijden). Chilliwack is een soort groot bos, natuurgebied in de bergen. We hebben naar vrijlatingsplekken gekeken voor de wasbeertjes en voor de bevers. De bevers zijn ook de volgende dag daar na toe gebracht en vrijgelaten. Wij moesten dus checken of er geen andere bevers in dat gebied leven (er waren wel sporen van, omdat het hout was aangeknaagd en er stond in de verte wel een kunstwerk van een bever (een boel takken, als een hut waarin ze slapen), maar dat was allemaal oud) en we moesten kijken of de bomen goed waren, dus of er niet gekapt was, de bomen genoeg groen hadden of dat er nog sneeuw lag. Alleen de laatste plek wat nog niet geschikt was voor de wasbeertjes, want daar lag nog sneeuw. Dus ja, ik heb nog sneeuw gezien. Het was wel een leuk tochtje want op sommige stukken gingen we off road. Het was regenachtig en vies weer, waardoor er veel plassen waren. Dat maakt bij zoiets wel gaver natuurlijk, scheuren met een auto op een onverharde weg door de plassen. Op het laatst zijn we nog even naar het water van Chilliwack geweest. Het is een bergmeer, dus een mooi en helder water middenin de bergen. Jammer dat het weer niet zo goed was, nu hingen er wolken in de bergen, anders was het nog mooier geweest. Ik had helaas mijn fototoestel niet meegenomen. Nouja, hebben Lieke en ik weer wat te doen tijdens onze rondreis...

Verder zitten we nu echt in de releaseperiode. Donderdag zijn twee wasberen vrijgelaten, gisteren de bevers, vandaag gaat de stinkdier de wijde wereld in. Ook duurt het niet lang meer voordat de wasbeertjes van alle cages gaan. Dan hebben we hier nog een marmot, die naar de bergen gebracht moet worden, de beren die naar Whistler gaan en een coyote maar zij moet nog iets langer herstellen. Haar releaseplek zal ook Chilliwack worden, we hebben een mooi plekje gevonden.

Het is raar dat alle dieren gaan maar ook een goed teken. De baby's blijven binnenstromen dus we kunnen alle ruimte goed gebruiken. Veel kooien moeten nog goed schoongemaakt en opgeknapt worden voordat er weer nieuwe dieren in kunnen... Dus druk druk druk en nog maar anderhalve week te gaan...