Misschien was het een beetje onverwachts, maar ik heb nog een nakomelingetje gekregen. Het was niet helemaal gepland, maar ik ben natuurlijk weer een trotse moeder. Dit keer is het een mooie dame. Ze is iets jonger dan Flip maar ouder dan Jack. Ze lijkt een beetje op Flip, ook bruinig maar ze heeft een hele witte buik en een spitserige snuit. Ze is waarschijnlijk aangevallen door een kat waardoor er een breuk aan het einde van haar staart zit. Ook had ze vandaag last van haar linker achterpoot. Gisteren had ze hier nog geen last van maar vandaag liet ze haar pootje achter haar aan slepen of hield ze het omhoog wanneer ze probeerde te lopen. Maandag gaan we misschien naar de dierenarts om te kijken wat er echt aan de hand is. Ze is wel heel lief en haar eerste voeding ging ook goed.

Met de boys gaat het goed. Flip is duidelijk de uitslover en aandachttrekker. Nu ze in een grote kooi zitten, kan iedereen ze goed zien. Flip gaat er graag even goed voor zitten. Mareen (Gail's assistente) wilde foto's van eekhoorntjes zonder een hand van een intern erop. Nou Flip liep zich van alle kanten zien en pronkte vrolijk met zijn mooie fluffige staart totdat de 'fotoshoot' voorbij was. De kleine zwarte, Jack begint Flip een beetje na te apen. Het is de jongste van het stel en hartstikke lief en bescheiden, al begint hij al meer een boef te worden. Hij is al goed aan het oefenen met klimmen en als Flip van de noten smult, gaat hij bij hem zitten om ook een hapje mee te eten. Erg grappig om te zien. De grote, Dob, blijft nog steeds een wilde. Ik denk niet dat hij nog aan mensen gewend raakt, wat natuurlijk positief is waarneer hij weer wordt vrijgelaten. Het is wel zielig om te zien dat hij gestresst raakt wanneer er mensen om hem heen zijn.

De marmot is trouwens niet meer binnengekomen. De dag erna werd er opgebeld dat de bever/marmot/otter was verdwenen. We hebben nog wel een wasbeer uit een container gehaald. Zij zat daar al voor 3 dagen in vast (dochter had het ontdekt maar geheim gehouden voor moeder). We hebben de wasbeer die avond nog weer terug gebracht want Angela kon zien dat ze baby's had. Ik hoop dat de baby's de 3 dagen hebben overleefd. Ook hebben we gisteren een nieuwe bever binnen gekregen. Ze was aangereden door een auto. Lieke was voor 1 uur de moeder, omdat het beest helaas overleed.

Gisteren mocht ik weer voor cage 1, de wasbeertjes zorgen. Ik besefde dat ik die angst van aan het begin van mijn Critter Care avontuur totaal kwijt ben. Wat ik eerst irritant vond, vind ik nu grappig. Mijn angst is totaal verdwenen. Het zijn schattige, leuke en uitslovende beestjes! Ik merk dat ik niet meer bang ben omdat ik ze een beetje ben gaan leren kennen maar ook omdat ik voor de eekhoorns ben gaan zorgen. Doordat je meer met dieren werkt, leer je er ook beter mee omgaan. Volgens mij is het proces ook wel een beetje hetzelfde als bij honden, wanneer ze voelen dat je bang bent, merken ze dat en spelen ze daarop in. Grappig dat ik nog zoveel leer en ontdek.