Dit keer weet ik niet zo goed hoe ik moet beginnen met schrijven. Ik wilde namelijk weer een update geven over de afgelopen dagen, alleen is het een beetje veranderd na vanmiddag. Lotje is namelijk overleden.

Eigenlijk was het heel onverwachts. De afgelopen dagen ging het heel goed met haar. Ze kon steeds vaker buiten haar kennel blijven waardoor ze lekker in haar badje kon liggen en vrij kon rondlopen. Ook begon ze weer een beetje te poepen wat uiteindelijk heel veel poep werd. Gisteravond had ze zelfs last van diarree. De supervisors maakten er geen zorgen om omdat ze dachten dat het kwam door de medicijnen die we aan Lotje toediende en omdat Lotje al voor een hele tijd niet gepoept had. Ze mocht zelfs deze nacht 'buiten' blijven. Dus de deur van haar kennel stond open zodat ze vrijuit kon rondlopen.

De supervisors hadden ons een paar dagen geleden verteld dat Lotje waarschijnlijk eind van deze maand vrijgelaten zou worden. Ze waren ook al op zoek naar een geschikte plek. Maar toen Lieke en ik Lotje haar medicijnen wilden geven rond 16.30 uur, lag ze nogal stil in haar kennel. Het zag er al gelijk niet goed uit. Ik probeerde Lotje aan te raken om te kijken of ze iets van een beweging zou maken, maar helaas. We wisten genoeg, Lotje is dood.

Het was best schokkend voor iedereen. Niemand had het verwacht. Morgen gaat Pia, een supervisor, kijken of ze erachter kan komen hoe Lotje dood is gegaan. Lieke en ik mogen erbij zijn als we dat willen. Het lijkt me wel interessant om te zien (als ik het niet te vies vind).

Lieke en ik hadden op onze vrije dagplanning een wandeling naar de grens staan. Dit hebben we nog steeds gedaan. Interns van hier vertelden dat je de border (grens) niet mag oversteken omdat de Amerikanen er erg moeilijk over doen en je makkelijk in problemen kunt komen. Dus Lieke en ik waren erg nieuwsgierig hoe de grens eruit zou zien. Maar zoals jullie op de foto's kunnen zien, is het alleen een paal met aan de ene kant Canada en aan de andere kant United States erop. Je kon dus makkelijk je voet in the US zetten. Ik weet niet hoe andere interns in problemen zijn gekomen, maar Lieke en ik zijn nog veilig in Canada. Het is best een gek idee dat we maar 20 minuten lopen van de grens af zitten.