Het is gek om te beseffen dat ik alweer een week op Critter Care ben. Ik heb nu nog 9 weken te gaan hier en als die voorbij zijn, heb ik ook al meer dan de helft van mijn avontuur gehad. Een week gaat best snel voorbij. Als ik erover nadenk, heb ik al veel dingen geleerd en gedaan hier. Dingen die ik normaal nooit zou doen (zoals voor een bever zorgen en wasberenpoep opruimen). Het is wel vermoeiend. Ik had vandaag een vrije dag maar ik ben gewoon de hele dag lui geweest om een beetje bij te komen. Maar daardoor had ik wel tijd om gezellig met thuis te skypen. Het is fijn om af en toe vrij te zijn zodat we weer even bij kunnen komen. Zaterdag zijn we weer vrij maar dan staat een bezoek aan Langley op de planning (als alles goed gaat met de bever...).

Ik heb wel ontdekt dat moeder zijn een zware taak is. Gister waren Lieke en ik zoveel tijd kwijt met onze bever. We hebben al meer dan een uur erover gedaan om zijn hok schoonmaken en kijken of alles goed met hem gaat. In principe gaat alles goed maar zijn temperatuur schommelt een beetje. Vandaaghad hij ook lastgas in zijn buik. Dus tja, hij zal wel meer gaan stinken. Maar we hebben een lekker badje voor hem gemaakt zodat hij kan relaxen en hopelijk (helaas voor ons) al zijn gas de vrije loop kan laten gaan...Schoonmaken neemt veel tijd in beslag maar ook checken of alles goed gaat kost veel tijd. Heeft ie nog wel genoeg water? Is zijn temperatuur goed? Heeft hij genoeg eten? Je blijft maar bezig met je kindje. Als ik er zo over nadenk, ben ik benieuwd of later nog wel aan drie kinderen wil beginnen...

Gisteren was het heerlijk weer om te werken. Mijn dipje van de dag ervoor was alweer weg. Het had gesneeuwd die nacht dus het was overdag heerlijk zonnig, blauw en warm. Ik had wel een grote cage met zeven wasbeertjes waarvoor ik moest zorgen. Maar schoonmaken in het zonnetje is geen probleem. Ik hoop dat er nog veel van zulke dagen komen. Omdat het zo mooi weer was, waren er veel dingen op de to-do-list gezet. We zijn bezig met bouwen van nieuwe hokken voor de stinkdieren dus al het hout kon nu makkelijk gezaagd en geschilderd worden. Ook werden wasberencages opgeknapt met verf. Mijn mooie regenjas is nu echt op zijn best. Hij is niet alleen uitgescheurd maar ook nog eens extra geverfd in wit en groen (gelukkig geen geel en groen). Ik wist niet dat je van zulke simpele dingen zo moe kon worden. Ik merk wel dat mijn rug al het sjouwen niet zo heel leuk vind. Elke morgen word ik wakker met een rug die vast zit. Maar ach, je moet er wat voor over hebben.

Omdat Lieke en ik gesloopt waren van het vele werk gister (we waren klaar om 17.30 uur klaar ipv 15.30 uur) hadden we weinig zin om iets te koken. Daarom besloten we pizzabroodjes te maken. Het klonkt zo aantrekkelijk dat Hallee en Juliana graag met ons mee aten. Het was ook nog eens goed gelukt!

Onze laatste bevercheck 's avonds werd wel iets spetaculairder dan ik van tevoren gepland had. We hoefden alleen maar eten te geven en zijn waterbak vullen met nieuw water. Hij houdt zoveel van water dat hij telkens zijn waterbak omgooit of een heel eind verplaatst. En ook nu lag zijn waterbak achterin zijn kennel dus Lieke en ik besloten om de deksel op te tillen zodat we beter bij zijn bak konden. Lieke zou de deksel vasthouden en ik zou de drinkbak pakken. Geen probleem lijkt me... De bever lag heel netjes in zijn kennel met zijn hoofd naar de andere kant toegekeerd. Perfecter kon het niet. Ik was helemaal ready om de bak te pakken.Vol goede moet ging mijn hand op weg naar de drinkbak. Alleen toen ik er toch niet zo goed bijkon, keek ik nog even goed in de kennel en zag ik dat ik bijna de kop van de bever vast had in plaats van de drinkbak. Ik schok zo erg dat ik er zelfs een gil bij uitgooide. Had ik toch bijna een halve vinger gehad. Blijkbaar had de bever zich omgedraaid maar dat heb ik totaal niet gemerkt. Lieke zag wel dat de bever dat gedaan had. Volgens haar was ik ook 5 cm van de bever af. Ik was echt goed geschokken. Nadat mijn tweede poging wel succesvol was, voelde ik mijn hart nog steeds bonken. Gelukkig is alles goed gegaan want een beverbeet staat nou niet echt op mijn to-do-list. Ik vind een wasberenbeet al genoeg.

Vandaag heb ik (nog)geen blunders gemaakt. Lieke en ik gaan zo lekker eten. Weer heel gezond: sweet patatoes (we moeten toch een beetje een echte bevermama's lijken...) met een hamburger en sla. Morgen staat er weer een nieuwe werkdag voor ons klaar. Ik heb een aardig rustig dagje, geen klusjes zoals chicken, eggs, morning clean of food plates. Ook ben ik niet verantwoordelijk voor een kamer die schoongemaakt moet worden. Ik hoef dus alleen maar mijn cage (met gelukkig maar 3 wasbeertjes) schoon te maken en daarna de to-do-list in de gaten houden. Lieke heeft nu voor de 4x morning clean (als het niet meer is). Ik denk dat ze er heel erg goed in is. Dus ze mag weer heel het huis schoonmaken. Succes!

Reisupdate 2

Het eerste ding wat Linda is kwijtgeraakt: haar luxe slot. Het was weer gevonden maar op de eerste dag van Critter Care weer kwijtgeraakt. Ik hoop dat ik het vind als ik hier weg ga... Ik denk dat ik het te goed heb opgeruimd.

Grootste blunder: Het hok van de wasbeertjes niet indurven omdat ik bang voor ze ben (wat nergens voor nodig is). Bijna gebeten worden door een bever omdat ik niet goed aan het opletten ben.

Mijn eerste verslaving van hier: Heerlijke Cookies. Vooral de Vital Cookies! Ik kan niet wachten om ze zelf te kopen (en op te eten)...

Naam voor de bever: Lieke en ik hebben een nummer 1 maar natuurlijk blijft dat nog even geheim... (to be continued).