Vandaag was mijn eerste vrije dag op Critter Care. Het is raar dat je daar zo naar uit kunt kijken terwijl je pas twee dagen aan het werk bent geweest. Toch vond ik het wel een lekker vooruitzicht. Even tijd om te skypen met het thuisfront en de omgeving een beetje te verkennen.

De afgelopen twee dagen waren vooral wennen. De eerste ochtend had ik geen idee hoe alles zou verlopen. Ik werd wakker om 8 uur en ben toen gaan aankleden, eten en tanden poetsen. Blijkbaar moest ik voor wasbeertjes zorgen die dag. Dus ik werd opgehaald door Soili of ik dat eerst wilde doen, wist ik veel... Maar toen mocht ik gelijk eten geven aan de wasbeertjes en hun wc verschonen. Ze heeft me verder uitgelegd hoe alles werkt. Ik weet nu dat je eerst de dieren moet voeden voordat je zelf aan je ontbijt begint. En als je aangewezen staat voor een cage, zorg je daar de hele dag voor. Dat betekent 3x per dag eten geven, hok (binnen en buiten) schoonmaken en wc verschonen.
Wat ik verder de eerste dag gedaan heb, ben ik alweer een beetje vergeten. Ik weet wel dat ik me heel nutteloos voelde. Iedereen was druk bezig en ik stond maar een beetje in de weg. Tenminste zo voelde het. Ik wist niet waar alles stond. Elke dag hangt er een nieuwe to-do-list. Er werd vaak tegen mij gezegd dat ik daarop kon kijken maar ik snapte niks van wat erop stond. Oh, ik heb veel huishoudklusjes gedaan zoals lakens/handoeken opvouwen, opruimen, stofzuigen en dat soort. Ik zie dit vrijwilligerswerk als een goede les voor mijn huishouding later. Ik werd telkens door een intern meegenomen op klusjes te doen. Mijn ochtendklus was morning cleaning. Je moet dan gewoon het hele huis schoonmaken. Het is goed om te zien hoe erg ze hier aan hygiene werken. Zo wordt alles goed gedesinfecteerd en er wordt vaak schoongemaakt. Ook als je een hok van een dier binnen of uit gaat, moet je je laarzen ontsmetten via een bak met bleek. Laura vertelde dat we zoveel schoonmaken omdat het hygienisch is en om mogelijke sponsors te laten zien dat het geen geen rotzooi is.

Wat ik ook nog mocht doen, was iets opmeten samen met Soili. Gelukkig kreeg ik hulp van twee stagaires want in feet is het totaal anders. Geef mij maar centimeters! Als laatste van de dag moest ik de washroom schoonmaken. Maar eigenlijk gaat hier alles via teamwork, dus mijn laatste klus was al gedaan. Iedereen doet de evening-cleaning zodat het lekker snel klaar is en iedereen 'vrij' is. Om 15.00 uur waren we klaar met werken. Alleen moest ik nog de wasbeertjes voeden om 16.00 uur. Ik heb al een paar nieuwe woorden geleerd zoals vacuum cleaner (stofzuiger), to sweep (vegen), opossum (buidelrat). Het zijn nu simpele woorden maar als het uit iemand anders mond komt, klinkt het gelijk heel raar.

Zo dit was dag 1. Dag twee was nog veel spectaculairder! Ik mocht nu alleen voor cage 2 zorgen. Gelukkig was het dezelfde als die ik gisteren verzorgd had (en zitten hier maar 3 wasbeertjes ipv 6 of meer). Dus ik ging weer vroeg opstaan. Ik was al voor de wekker wakker dus besloot om 7.45 uur mezelf te gaan aankleden. En daar ging ik dan, op weg naar de diertjes. Ik wist precies wat ik moest doen... maar helaas in je eentje gaat het altijd veel moeilijker dan met z'n tweeen. Ik weet in ieder geval dat ik een totaal verkeerde strategie heb gebruikt. Ik voelde me heel cool toen ik met mijn eigen sleutel het hok mocht openen. Ik dacht: kijk mij, ik lijk wel een echte ranger. Maar toen ik eenmaal binnen in de kooi stond, vond ik mezelf niet meer zo cool. De wasbeertjes waren heel druk en stonden alleen maar in de weg. Ik zette eerst het eten neer in de hoop dat ze zouden gaan eten want dan kon ik makkelijker hun wc schoonmaken. Maar natuurlijk werkten ze niet mee. Het oude water eruit gooien ging nog wel, maar toen moest ik weer nieuw water erin doen... Pff, wat een klus. Ik had twee emmers gevuld met water en in het hok gezet. En tja, dat had ik niet moeten doen. Wat zijn wasbeertjes dol op water zeg. Ze zaten alle drie boven op of in de emmers. Ik durfte de emmers niet te pakken want ze klimmen letterlijk op je. Dus ja, ik heb ook al mijn eerste wasberenbeet binnen. Uiteindelijk kreeg ik een beetje hulp zodat de wasbeertjes werden afgeleidt en ik beter de wc kon schoonmaken. De bakken lagen alweer door het hele hok en ze vinden mensen zo interessant dat ze rustig in je laars gaan zitten of aan je broek gaan hangen. Ik ben er uiteindelijk (na 1 bijt) veilig het hok kunnen verlaten.

Door mijn niet zo'n goede start in de ochtend, vond ik het wel een beetje eng om hun lunch te brengen. Ik was helemaal alleen bij de hokken maar gelukkig kwam Lieke even helpen en waren de wasbeertjes een stuk rustiger. Het schoonmaken van het hok was verder ook geen probleem. In de avond heb ik ze helemaal alleen eten gegeven. Weer voelde ik me als een echte ranger, zo met de sleutel en het eten in mijn hand. Ik heb alweer iets meer durf gekregen (hoe zeg je dat normaal, durf is volgens mij niet helemaal een woord...? Is het lef? Ach als jullie mij maar snappen). Wat verder mijn dag gevuld heeft, is tapijt van de grond afhalen. Weer een goede bezigheid voor als ik weer in Nederland ben. Want tja, dan staat er een verhuizing op me te wachten! Ik denk wel dat ik spierballen voel groeien! Maar dat zeggen verschillenden interns ook (niet dat ze mijn spierballen zien groeien maar dat je sterk wordt van hier werken..). Ook heb ik veel wassen mogen draaien samen met Lieke en Laura. De was gaat normaal 24/7 door maar na 20.00 uur had ik geen puf meer om te gaan checken. Laura wilde het laatste nog wel wegwerken. Dus dat scheelt. Voor de rest ben ik erg verbaasd hoe snel alles alweer went. Ik ben nu twee dagen aan het werk geweest en ik weet al veel beter wat ik moet doen. Ik voel me minder een nieuw iemand (misschien omdat we alweer een nieuwe hebben) en ik weet al aardig waarmee ik mijn dag kan vullen. Vandaag is het voornamelijk niks doen. Ik ga zo nog even naar buiten en wat foto's maken. Helaas mag ik het niet op mijn blog zetten van Critter Care dus zal ik dat niet doen. Ach, dan hebben jullie tenminste nog iets naar uit te kijken als ik weer in Nederland ben... Greetz!